De 80 houten huizen aan de rand van El Paso staan op het punt om te worden overgedragen aan de eilandbewoners die hun huis verloren door de vulkaaneruptie.
Het gaat te langzaam voor de bewoners die een jaar nadat de vulkaan op La Palma lava begon te spuwen nog altijd zonder huis zijn.
Sneller
Het had sneller gemoeten maar had het ook sneller gekund?
De houten huizen staan langs een van de wandelroutes die we wekelijks wandelen. Ik heb daardoor het bouwproces goed kunnen volgen. Om het land bouwrijp te maken, geen vierkante centimeter op La Palma is horizontaal, is er eerst een steunmuur van ongeveer 20 meter hoog gemaakt. Vanaf het lager gelegen Cementerio van El Paso is het alsof je kijkt naar het fort van Masada.
Zware bulldozers waren maanden aan het werk, stenen en zand om het land vlak te maken moest worden aangevoerd. Er werden greppels gegraven voor het riool, water, elektriciteit en internet. En terwijl een groot deel van de Palmeros aan het werk is om te werken aan de wegen over de gestolde lava en het ruimen van as, kwamen er arbeidskrachten uit Polen over om de houten huizen in elkaar te zetten.
Zeecontainers
Er waren dagen dat er op het terrein meer dan 20 personen aan het werk waren. Greppels dicht, lantaarnpalen geplaatst, parkeerplaatsen aangelegd.
Eerder dit jaar werden er 140 woningen overgedragen. Het wachten is op Los Llanos, die niet voor houten huizen maar voor verbouwde zeecontainers heeft gekozen om bewoners in onder te brengen. De oplevering laat niet lang meer op zich wachten. Het totaal komt daarmee dit jaar op 306 tijdelijke woningen.
Bijna klaar maar nog niet helemaal.
Tekst en foto´s: Siepko
Dat is een goed begin, ook al gaat het langzaam. Fijn voor de mensen, eindelijk een huis!
Mooi voor die mensen, eieieieieindelijk je eigen woning, niet “op visite” bij vrienden of kennissen of familie, hoe goed dat ook bedoeld is!
Fijn dat er schot in komt. Komend voorjaar gaan we het bekijken. We gaan altijd even naar de begraafplaats. Vinden dat een geweldige manier om te begraven.
Er zijn en zullen er altijd zijn, mensen met negatieve kritiek. Des te meer waardeer ik telkens het realistische verhaal van Siepko. Hij kan zien wat er in al die maanden vooruitgang is geboekt. Het is nogal wat om van een onherbergzaam jong vulkaanlandschap een enigszins leefbare gemeenschap te realiseren met de noodzakelijke voorzieningen. Bedankt weer Siepko voor jouw verslag en ….leuke vergelijking met Masada, de vrijwel onneembare vesting aan de Dode Zee in Israël.