Vandaag reed ik voor de 25e keer naar de ITV, oftewel de autokeuring.
Het voelde alsof ik slechts een paar maanden geleden nog bij de keuring was, terwijl het toch echt een jaar geleden was. Een jaar telt 12 maanden, maar de tijd lijkt steeds sneller voorbij te gaan.
Volgens mij is er maar één manier om de tijd te vertragen: het roer omgooien, een zeilboot kopen en zien waar de wind je brengt. Een kennis zeilt nu ergens op de Stille Oceaan en beweert dat het echt helpt om de tijd in bedwang te houden.
Op een zeilboot stappen is nu niet aan de orde, dus rijd ik ieder jaar braaf naar de ITV.
De autokeuring wordt in Spanje verzorgd door de overheid. Op La Palma kun je de auto laten keuren in Santa Cruz of in El Paso. Daar staat een gebouw waar je met je auto doorheen rijdt.
Tijdens de keuring blijf je in de auto zitten en rijd je door een soort wasstraat. Bij iedere stop vraagt de keurmeester je om een handeling uit te voeren, zoals: knipperlicht links, knipperlicht rechts, etc.
De eerste jaren was het passeren van de ITV een ware nachtmerrie. Zelfs met het raampje open kon je de mannen van de autokeuring wel bevelen horen opdreunen, maar je begreep de strekking niet.
Ik had nog nooit gehoord van een intermitente, en wat moet je doen als er wordt gevraagd om marcha atrás? Als er één moment in het jaar was waarop ik me een domme buitenlander voelde, dan was het wel tijdens de autokeuring van de ITV.
Met hetzelfde gevoel van tegenzin ga ik nog altijd naar de ITV. Geheel ten onrechte, want inmiddels kan ik de opdrachten feilloos uitvoeren. Dankzij mijn meer dan 40 jaar oude auto wordt het de laatste jaren zelfs gezellig. Of ze hebben zelf eenzelfde type auto gehad, of ze willen er een. De monteur van vandaag was even helemaal gelukkig toen hij mijn auto mocht keuren. Hij heeft er zelf een bij zijn huis staan, geërfd van zijn vader, met een miljoen kilometers op de teller. Hij raakte niet uitgesproken over de bovennatuurlijke krachten van het voertuig.
Het spannendste moment is als je door de ITV bent gereden en nog even moet wachten op de uitslag.
Auto goedgekeurd, maar wel even langs de garage om de lekkende uitlaat te repareren en wat olie bij te vullen voor de stroeve schokbrekers. Niets meer en niets minder dan een teken van ouderdom. Misschien toch een idee om het roer om te gooien en mijn kennis achterna te varen.
Tekst en foto´s: Siepko Wenning
Lees meer over: autorijden op La Palma
Leuk en wat oud al, je auto! Kun je er weer een jaar tegen!
In België is dat ofwel maanden voordien online een afspraak plannen want anders kan je op de dag van keuring enkele uren aanschuiven in de ellenlange rij. Eenmaal binnen wordt je ’te kort’ aangesproken en loopt het personeel met de handen in de broekzakken al slenterend van auto naar auto. Een jaarlijkse kwelling op je zenuwstelsel.
Geweldig verhaal en geweldige auto. In Nederland bij reguliere garage, maar snel afgekeurd of veel reparaties. Commerciële garages.
Prachtig verhaal heb je weer. Een auto van 40 jaar oud. Daar dromen veel mensen van. Het moet wel een hele goede zijn. Koester hem.
Gr. Heika Smook
vertel mij ,wát voor auto, ik, we, zijn allemaal nu wel nieuwgierig geworden!
Als kind hadden we een Chevrolet de luxe en die heeft het 20 jaar vol gehouden en dat was toen héél lang, maar ja : Droog en Zonnig bij jullie, ipv, regen, mist, sneeuw, ijs noem maar op, daar kan de onderkant toch niet zo goed tegen .
By the way je mág toch wel benoemen wat ik je vraag ???