Bijna alles dat je op La Palma in een winkel koopt, van een pakje boter tot een auto komt naar het eiland over zee.
Door de afgelegen ligging in combinatie met de geringe omvang van de eilandeconomie zijn we afhankelijk van de grotere eilanden Tenerife en Gran Canaria.
Twee keer over zee
Eerst gaan de meeste producten naar een magazijn op Tenerife om daarna nog een reis te maken over zee naar La Palma. Op het eiland zelf spreekt men daarom van doble insularidad, dubbel insulaire karakter.
Om voordelig boodschappen te doen, kun je beter naar de winkel op Tenerife. De reis die je moet maken om je winkelkar op ons buureiland vol te laden, wegen niet op tegen de kosten van de bootreis.
Door het dubbele insulaire karakter van La Palma is het bovendien extra kostbaar om producten die op het eiland worden geproduceerd te verkopen op het vaste land.
Pitaya
Een aantal producenten zijn een aantal jaren geleden enthousiast gestart met de teelt van de subtropische vrucht Pitaya en zien ieder jaar de productie toenemen. Het project wordt gestimuleerd door de eilandregering. De Pitaya gebruikt weinig water en zou een goed alternatief of een aanvulling kunnen zijn voor de bananenteelt.
De uit Zuid-Amerika afkomstige cactusvijg van de Pitaya wint aan populariteit. De smaak is misschien wat smakeloos maar de vrucht is een lust voor het oog en schijnt vol te zitten met waardevolle mineralen, vitaminen en antioxidanten. Gezondheidsfreaks zijn er dol op.
La Palma is te klein
La Palma is succesvol in het telen van deze drakenvrucht, zoals Pitaya ook wel wordt genoemd, maar hoe krijg je de met liefde geteelde vitaminebommen op het vasteland?
De afzetmarkt van de Canarische eilanden is te klein voor alle Pitayas die op La Palma worden geteeld. En wat er overblijft, is te weinig om te transporteren naar het vaste land.
Het is onmogelijk om iedere week een hele container vol met drakenvruchten te produceren waardoor de kosten dermate hoog worden dat er niet geconcurreerd kan worden met de grote producenten uit Zuid-Amerika en Azië.
De telers zijn naar de eilandregering gestapt waar nog een bescheiden bedrag werd gevonden in het potje transport.
De eilandregering heeft toegezegd om de kosten te betalen van een container per maand om de felgekleurde cactusvruchten naar het vaste land van Spanje te kunnen vervoeren.
Tekst: Siepko Wenning Foto: Isla Verde Video: Canarios De Campo y Mar