De gemiddelde leeftijd waarop inwoners op La Palma sterven mag dan wel hoog liggen, ook op La Palma komt er de dag dat er afscheid wordt genomen van het aardse leven.
De meeste Pameros zijn de eigenaar van een familiegraf en weten precies waar de laatste rustplaats zich zal bevinden.
Met de komst van nieuwe bewoners op het eiland die niet op La Palma zijn geboren, is de vraag naar cremeren toegenomen.
Op de begraafplaats van Las Manchas is een tiental jaar geleden een klein crematorium gebouwd. Het crematorium bestaat uit een kleine lege ruimte voor maximaal 10 personen en een vertrek waar het stoffelijke overschot wordt gecremeerd.
Voor wie er geen plaats meer is in het crematorium wacht buiten op de parkeerplaats. Omdat er geen ceremonie plaats vindt en niemand het woord neemt staat iedereen ietwat verloren te wachten tot de familie het kleine crematorium verlaat en de rook uit de pijp in de lucht verdwijnt.
Cremeren op La Palma is niet alleen een kaal en een onpersoonlijk afscheid van een dierbare maar volgens de socialistische partij PSOE ook een gevaarlijke onderneming.
´Delen van het betonnen dak brokkelen af en het bestaan van scheuren vereisen onmiddellijke interventie. ‘ De socialistische partij PSOE heeft een motie ingediend om de tekortkomingen te corrigeren.
Bovendien heeft de PSOE het als ‘pijnlijk’ bestempeld dat het crematorium niet eens zitplaatsen biedt waar familieleden van de overledene plaats kunnen nemen. Ook buiten het crematorium is geen enkele mogelijkheid om te zitten.
De socialisten vereisen dat de gemeentelijke overheid dringende maatregelen neemt om de tekortkomingen te corrigeren.
Bron: el diario Foto boven: Canarias 7 Foto`s beneden: El Diario
Ik kan me wel helemaal vinden in de opvattingen van de PSOE op dit vlak. Wat zijn de alternatieven voor buitenlanders die hier komen te overlijden? De wet zegt dat een begrafenis of crematie binnen 36 of 48 u geregeld moet zijn . Dit gaat allemaal zo snel dat het nog belangrijke maakt dat er zorgvuldig met de nabestaande wordt omgegaan. Dus investeren in fatsoenlijke voorzieningen lijkt me geen overbodige luxe. Hoe zit het met de buitenlanders die hier wonen? Kunnen zij een graf kopen? Repatriëring is vrijwel ondoenlijk gezien het papierwerk wat in orde gemaakt moet worden en het gebrek aan koelcellen. Wie kan mij meer vertellen hoe de procedure is voor begraven en cremeren en wat de mogelijkheden zijn?? Het is toch een onderwerp waar iedereen vroeg of laat mee te maken krijgt….. hopelijk komen er antwoorden op mijn vragen….