Ingeklemd op een heuvelrug tussen de kloven Fagundo en Los Hombros in het noorden van La Palma leefden de bewoners van El Tablado in een extreem isolement.
In het vergeten gehucht is de kenmerkende architectuur behouden gebleven. Vanwege de ecologische en culturele waarde heeft Tablado de status van beschermd landschap.
De strenge regels zorgen er voor dat de karakteristieke eigenschappen van het dorp behouden blijven maar zijn er tevens de oorzaak van dat er vrijwel geen economische activiteit meer plaatsvindt in El Tablado. Het opknappen van huis is aan strenge regels gebonden waardoor het vrijwel onmogelijk is geworden om de vervallen huizen geschikt te maken voor bewoning.
Er wordt door de bewoners en de overheid vrijwel niet meer geïnvesteerd in het opknappen van huizen en het verbeteren van de infrastructuur van het dorp. Dat stilstand in achteruitgang resulteert, is in El Tablado goed te zien.
Behalve door wandelaars en af en toe een nieuwsgierige bezoeker lijkt het dorp door iedereen te zijn vergeten. In het dorp is geen school, geen parkeerplaats, geen apotheek, geen supermarkt, de enige toegangsweg is slecht, de laatste oudjes sterven en de aanwas van nieuwe bewoners is vrijwel nihil.
In het gehucht staan meer huizen leeg dan er worden bewoond. Er worden nog slechts een klein aantal akkers bewerkt en het aantal bewoners is teruggelopen naar minder dan 20 personen.
Om als dorp te overleven is er meer nodig dan de strenge regels die zijn opgelegd om het karakteristieke van Tablado te beschermen.
Bron: prensa La Palma Foto`s: La Palma Wandelen
Misschien een idee wat er in het Spaanse plaatsje Polopos gebeurt, zie programma van RTL 4. dagelijks.
Verschrikkelijk jammer. Ik ben er ook voor om de karakteristieke eigenschappen van het dorp te laten behouden. Maar dat op die manier het lieflijke dorp verpaupert is zo jammer.
Gisteren heerlijk geluncht bij Claire in El Tabladoprachtig dorp
Zo is er altijd iets. Dit mooie dorp op 1 van de mooiste plekken op het eiland heb ik in april nog bezocht, en het zag er bij wijze van nog zo uit als toen ik daar 18 jaar geleden voor het eerst was. Toen woonden er nog rond de 40 bewoners, en nu dit jaar werd mij verteld dat het er 28 waren, en dat al 7 meer waren dan een paar jaar terug. In ieder geval zijn de er extranjeros die het toch proberen en ik geef ze gelijk: wat een uitzicht, wat een rust, wat een heerlijk primitief leven, ik ben er soms jaloers op
El Tablado…doodsangsten uitgestaan bij het parkeren en het dorp weer uitkomen, haha.
Maar wat een onvergetelijke ervaring: dit kleine stukje Aarde. Hier staan de prachtigste drakenbloedbomen, hier waan je je in de ruimte achter de kastdeur van Narnia.
Vergetelheid is misschien zo slecht niet eens. Er zullen vast mensen zijn die willen tekenen voor een leven daar. Hopelijk is het bestuur bereid tot een creatieve en constructieve oplossing voor de gebouwen.